آمریکا

بعد از استعفای دیروز نخست وزیر شریف امامی بامداد امروز شاه ژنرال ازهاری را به عنوان رهبر یک دولت نظامی معرفی کرد در یک سخنرانی صلح آمیز که او دولت مراقب برای جلوگیری از هرج و مرج و بی نظمی را زمانی تشکیل داد که دیگر هیچ شانسی برای یک ائتلاف وجود نداشت. او قول داد اشتباهات گذشته اعمال غیرقانونی و ظلمها و فساد را جبران کند.

متن زیر قسمتی از گزارشی است که با مهر خیلی محرمانه در سپتامبر ۱۹۷۸ (شهریور ۱۳۵۷) توسط بازرسان وزارت خارجه آمریکا نوشته شده است و در بین اسناد موجود در سفارت آمریکا یافت شده است :

سه سند از اسناد به دست آمده از سفارت آمریکا درسال ١٣٥ ٩ در اختیار شما قرار می گیرد. پس از مطالعه به پرسش ها پاسخ دهید.

این متن بخشی از گزارش بازرسان آمریکایی است که از طرف دفتر بازرسی وزارت خارجه آمریکا برای بررسی نحوه روابط با ایران در اکتبر ١٩٧٤ (مهر ١٣٥١) به ایران آمده بودند:

دو سند زیر را که در اسناد کشف شده از لانه جاسوسی به دست آمده است؛ بخوانید:

قانون کاپیتولاسیون (به معنای مصونیت همه اتباع آمریکایی حاضر در ایران از رسیدگی قضایی و واگذاری این حق به نماینده حقوقی آمریکا بود درحالی که ایرانیان ساکن آمریکا به هیچ وجه از چنین حقی برخوردار نبودند) که تصویب آن با پشتیبانی محکم شاه صورت گرفت؛ این قانون کاملا در تعارض با استقلال و هویت ایرانی بود. در زمان تصویب، سفیر آمریکا که خوشحال به نظر می رسید، به ملاقات شاه می رود.

سند زیر، گزارش خیلی محرمانۀ سفارت از این ملاقات است: 

تاریخ: ١٧ سپتامبر ١٩٦٤ (٢٦ شهریور ١٣٤٣ )

در ادامه بخشی کوچکی از جزوه ای با عنوان » تشریح وضع کلی ایران « می خوانید که به تشریح وضعیت ایران بین  سال ها 1356-1344 (1977-1955 م)  پرداخته است. نویسنده این بخش، شخصی به نام جان استمپل  که معاون شاخه سیاسی سفارت آمریکا در ایران در زمان مذکور است. کار او بیشتر در رابطه با حوادث محلی و مواد مخدر در ایران بوده و اشراف زیادی بر اوضاع اقتصادی ایران داشته است. 

در میان اسناد به دست آمده از سفارت آمریکا در تهران، جزوه ها یا کتابچه هایی موجود است که توسط کارشناسان آمریکایی تهیه شده است. هدف از تهیه این جزوه ها آشنایی مقدماتی افرادی بود که به منظور مأموریت های مختلف سیاسی، نظامی و اقتصادی از طرف دولت آمریکا به ایران می آمدند. در ادامه بخشی کوچکی از جزوه ای با عنوان  « نخبگان ایران و تقسیم قدرت در ایران «را می خوانید که در فوریه ١٩٧٦ (بهمن ١٣٥٤ ) نگاشته شده است. نویسنده این متن شخصی به نام «ارنست. آر.