لحظاتی پس از رحلت رسول خدا و در حالی که علی (ع) و شماری از اصحاب مشغول مراسم خاک سپاری آن حضرت بودند، تعدادی از انصار و مهاجرین در محلی به نام سَقیفهٔ بنی ساعده گرد آمدند و دربارهٔ جانشینی پیامبر به گفت وگو پرداختند. هر دو گروه با نادیده گرفتن وصیت پیامبر در غدیر خم، مدعی بودند که خلافت و جانشینی رسول خدا حق آنان است. با توجه به اینکه از گذشته میان انصار رقابت و اختلاف وجود داشت، جمعی از حاضران در سقیفه، با ابوبکر که یکی از مهاجرین کهنسال بود، بیعت کردند و بدین ترتیب وی به عنوان خلیفهٔ اول شناخته شد. گروهی از مسلمانان با یادآوری خطبهٔ پیامبر در غدیر، خواهان بیعت با حضرت علی (ع) بودند.
امام علی (ع) با آنکه در روز غدیرخم توسط پیامبر اکرم (ص) جانشین پیامبر (ص) معرفی شده بود اما به خاطر حفظ اسلام سکوت کرد.
خلیفهٔ اول حدود دو سال خلافت کرد. او پیش از آنکه از دنیا برود، عمربن خطّاب را به جانشینی خود برگزید. عمر در دوران ده سالهٔ حکومت خود کار فتوحات را که از اواخر دوران خلافت ابوبکر آغاز شده بود با جدّیت دنبال کرد. سپاهیان اعزامی از سوی خلیفهٔ دوم، علاوه بر بخش وسیعی از ایران، کشورهای سوریه، لبنان، فلسطین و مصر را نیز فتح کردند...
درس دهم از کتاب مطالعات اجتماعی پایه هشتم است که به مبحث از رحلت پیامبر تا قیام کربلا )نینوا( پرداخته است. در این درس درباره ماجرای سقیفه و جانشینی پیامبر پرداخته است که می توانید در فایل پیوست آنرا مطالعه نمایید.
نظر دهید