بررسی هر واقعه تاریخی، فارغ از اینکه در چه مکان و برهه ای از زمان اتفاق افتاده است، برای بررسی، واکاوی و تحلیل برای آیندگان به منابع و اسناد معتبر نیاز دارد. تا چنانچه در آینده به هر دلیل امکان وقوع پیدا کند، بتوان آن را شبیه سازی کرد و نقاط قوت آن پدیده را تقویت و نقاط ضعف آن را بررسی کرد و به حداقل رساند. دفاع مقدس هشت ساله مردم ایران زمین در مقابل ارتش بعثی عراق و کشورهای برنامه ریزی کننده، تجهیزکننده و حمایت کننده آن، از پدیده هایی است که به تحلیل عمیق نیاز دارد. چگونه شد که جمهوری نوپای اسلامی مورد حمله همه جانبه دنیای زمان خود قرار گرفت و به جنگی یکطرفه کشیده شد. از فروش سیم خاردار به ما به بهانه تجهیزات نظامی بودن، خودداری می کردند، ولی طرف مقابل بدون هیچ گونه محدودیتی از شرق و غرب دنیای آن روز مسلح می شد. کشورهای مرتجع عرب هم وظیفه حمایت های مادی آن را بر عهده داشتند. اینجاست که اسناد و مدارک معتبر به کمک ما می آیند تا دریابیم، در سپاه اسلام طرح ریزی عملیات ها و اجرای آن ها چگونه انجام شده و در جلسات سرّی فرماندهان چه می گذشته است. به همین دلیل در نیمه دوم سال 1360 ، هنگامی که بخش هایی وسیعی از کشور عزیز ما مورد هجوم لشکر عراق قرار گرفته بود، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که با پیروزی انقلاب اسلامی متولد شده بود و فرماندهان جوان و مؤمن آن سودای حفظ و نگهداری انقلاب اسلامی را داشتند، قبل از آغاز عملیات مجموع های را راه اندازی کردند تا تاریخ «طریق القدس» دفاع مقدس را ثبت و ضبط کند که بعدها به آن ها گفته شد. آن ها در طول «تاریخ نگاران و راویان جنگ» هشت سال جنگ تحمیلی وظیفه ضبط، گزارش نویسی، شرکت در جلسات سرّی و نگهداری آن مکتوبات را بر عهده داشتند...
ادامه مطلب را در فایل پیوست بخوانید:
نظر دهید