دفاع مقدس

پهلوونا وقتی میرن چله نشینی/ یه مدتی هیچ جا اونارو نمیبینی/ تو گفته بودی که یه روزی برمیگردی/ چقد با روزایی که رفتی فرق کردی

فکر اون گلای سرخم ♫ که سرارو خم نکردم/ میممیرم ولی نمیگم ♫ که گلوشونو بردیم/ لاله ها کی گفته تنها ♫ هموناییین که رفتن

چقدر روی تنت ترکش نشستو / رگای خاکو پر کردی با خونت/ که دست بردار نیست این خاک حتی/ یه لحظه از پلاک و استخونت

این جا شهادت معنیِ عشقه/ این سرزمین تو عشق استاده/ جایی که هر سو تیر میباره

ننه‌ش میگفت بواش قنداقه شو دید/ رو بازوش دس کشید مثل همیشه/ می‌گفت دستاش مثه بال نهنگه/ گمونم ای پسر غواص میشه

بهم گفتن گلتُ آب برده، دیگه تنها شدی برا همیشه/ کسى که دلشُ زده به دریا، به این راحتی ها پیدا نمیشه/بهم گفتن گلتُ آب برده، کسی از جاىِ اون خبر نداره

باور نمیکردم که برگردی،/باور نمیکردم بیای پیشم، /اما صدایی تو دلم میگفت، /من باز با تو رو به رو میشم،

از خونِ جوانان وطن لاله دمیده/ از ماتم سروِ قدشان، سرو خمیده/ در سایهٔ گل بلبل از این غصه خزیده/ گل نیز چو من در غمشان جامه دریده

غریب، مثل اسیر/ رفیق، مثل پدر/ صبور، مثل صدف/ زمان جنگ و خطر

در این داستان مصور که لحظه‌هایی با شهید مهدی باکری را به تصویر کشیده است،