ادبیات پایداری

خوزستان مهم ترین استان مرزی کشورمان است که در طی دوران دفاع مقدس بیشترین خسارات را از جنگ متحمل شد. امروزه با گذشت دو دهه از پایان جنگ تحمیلی، یادگارهای به جای مانده از جنگ به عنوان جلوه هایی از فرهنگ ایثار و شهادت پذیرای گردشگران بسیاری است. 

پس از پیروزی انقلاب اسلامی رژیم بعث عراق با تصور اینکه حکومت نوپای جمهوری اسلامی توان مقاومت در مقابل دولت سر تا پا مسلح بعثی را ندارد؛ با اهداف تجاوزکارانه زیر در 31 شهریور 1359 حملهٔ گسترده ای را به خاک کشورمان آغاز کرد:

8 سال دفاع مقدس، اسم خرمشهر را در تاریخ ایران جاودانه کرده است. یاد رشادت‌های مردانی که شجاعانه ایستادند و 35 روز تمام سپر شهر شدند هیچ وقت از خاطر خرمشهر و ایران پاک نمی‌شود. هرچند چهره شهر بعد از 2 دهه تغییر کرده است ولی هنوز بخش اندکی از جنگ تحمیلی را می‌توان در زخم‌های به جا مانده از آن دوران شهر را لمس کرد.

 در همان زمانی که کشور ما درگیر آشوب های وسیع ضدانقلاب داخلی بود، دشمنان خارجی انقلاب اسلامی، جنگی خانما نسوز را به ملت ایران تحمیل کردند. 

مدت کوتاهی پس از پیروزی انقلاب، غربی‌ها که با حکومت جدید در ایران مشکل داشتند، وقتی جنگ تحمیلی در ایران آغاز شد، از صدام حمایت کردند. آن‌ها به صدام تسلیحات جنگی می‌دادند و در به شهادت رساندن و اسیر کردن سربازان ایرانی به او کمک می‌کردند.

در تاریخ انسان‌های بسیاری بودند که همه توان و جان خود را برای رسیدن به هدف خویش فدا کردند و گاهی نجات مردمی یا آینده ملتی به هوشیاری و فداکاری و تصمیم بهنگام و جان فشانی به موقع یک نفر یا جمعی محدود، وابسته می‌شود. در همه جوامع بشری فداکاری چنین انسان‌هایی را ارج می‌نهند و تلاش می‌کنند خاطره‌ی آنها در تاریخ و ادبیات و آثار هنری خود حفظ کنند.