لبخندهای جنگی
عضی خاطرات، نقشی عمیق بر ذهن میگذارند؛ آنقدر که فاصله زمانی، کوتاه و کوتاهتر میشود و با دیدن و یا شنیدن موضوع و اتفاقی، زمان به سرعت به عقب برمیگردد، و آن خاطره در ذهن، صاف و روشن میشود و میگویی: «انگار همین دیروز بود.»
هنوز هم بعد از گذشت سالها از دوران دفاع مقدس، وقتی گاهی در زمینهای خاکی به دنبال توپ فوتبال میدوم، ناخودآگاه یکی از آن خاطرات در ذهنم زنده میشود. عجیب است نه؟ جبهه و جنگ و توپ و فوتبال!