بدون شک شهادت تنها درجه‌ای بود که سردار حاج قاسم سلیمانی لیاقت و شایستگی آن را داشت. کسی که حتی نامش هم لرزه به جان دشمن می‌انداخت. شهادت حاج قاسم او را در افکار عمومی ایرانیان جاودانه کرد و این فرمانده غیور را به یکی از معروف‌ترین چهره‌ها در جهان تبدیل کرد. سردار قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس، و ابومهدی‌المهندس، معاون «حشدالشعبی»، بامداد جمعه 13 دی ماه 1398، در حمله موشکی بالگردهای آمریکایی به دو خودرو در اطراف فرودگاه بغداد، مورد هدف قرار گرفتند و به شهادت رسیدند.
ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، از همان روز نخست به دنبال ازبین‌بردن اقتدار جمهوری اسلامی بود. او «توان هسته‌ای»، «نفوذ منطقه‌ای»، «قدرت پهپادی» و «ظرفیت‌های اقتصادی» را از اساسی‌ترین مؤلفه‌های قدرت ایران می‌دانست و به دنبال محدودکردن و مهار آن‌ها بود. به همین دلیل بود که آمریکا در اردیبهشت 1397 از برجام خارج شد تا بتواند فشار و تحریم‌های حداکثری را علیه ایران برقرار کند و با کمک آن‌ها، باعث فروپاشی اقتصاد ایران شود. او حتی امیدوار بود این فشارهای عظیم و بی‌سابقه در تاریخ بشر، موجب فروپاشی اجتماعی و تغییر حکومت در ایران بشود و اسرائیل نفس راحتی بکشد؛ اما در عمل این‌گونه نشد.
ایران با وجود سنگین‌ترین فشارها به حیات خود ادامه داد. بنابراین آمریکا و اسرائیل تصمیم گرفتند علاوه بر گسترش و تشدید تحریم‌ها، دست به ترورهای هدفمند و هوشمند بزنند. با چنین هدفی بود که ترور فرمانده نیروی قدس و دانشمندان هسته‌ای و نیز ترور افراد مؤثر جبهه مقاومت در کشورهای عراق، فلسطین، لبنان و سوریه در دستور کار آمریکا و اسرائیل قرار گرفت. بامداد 18 دی 1398 بود که سپاه پاسداران با حمله موشکی به پایگاه عین الاسد(نظامی آمریکا) در عراق وعده (انتقام سخت) از آمریکایی‌ها به تلافی شهادت سردار قاسم سلیمانی و همراهانشان را آغاز کرد.
رشد نوجوانان/ شماره 2/ دی 1402
نظر دهید