شاگرد راستین مکتب تربیتی حضرت زهرا(س)

حاج قاسم ارادت عجیبی به حضرت صدیقه ‌طاهره (س) داشت. از جملات این شهید عزیز است: «هر وقت در سختی‌های جنگ، فشارها بر ما حادث می‌شد،‌ وقتی که به‌صورت بسیار مضطری، هیچ کار از ما بر نمی‌آمد،‌ پناهگاهی جز زهرا (س) نداشتیم. در شب والفجر 8 وقتی چشممان به آب‌های پرطوفان و ترسناک اروند افتاد و ترسیدیم و لرزیدیم، آنجا هیچ پناهگاهی و هیچ نامی آشناتر از نام زهرا (س) نداشتیم. او را در کنار اروند صدا زدیم. در تلألوی اشک‌های غریبانه و مظلومانه بسیجیان سیمای سفید او را جست‌وجو کردیم و اروند را با «یازهرا (س)» به کنترل در آوردیم. وقتی شب کربلای ٤ شد،‌ آن وقتی که دشمن آتش مسلسل‌ها و خمپاره‌ها و توپ‌های خودش را در ساحل باز کرد و جوهای کوچکی از خون به‌سمت اروند سرازیر شد،‌ آن وقت هم تدابیر از کار افتاده بود و نامی جز نام زهرا بر زبان جاری نمی‌شد... . من محبت مادری او را در هور دیدم، در وسط میدان مین دیدم... .»

روحش شاد و راهش پر رهرو باد!

رشد معلم / شماره 2/ دی 1400