دل نوشته

بعضی وقت‌ها فکر می‌کنم کار خدا چقدر سخت است. می‌ماند بین دو راهی انگار، امان از دست این بنده‌هایش! بنده‌هایی مثل من، بنده‌هایی مثل تو. آخر دل طرف چه کسی را این وسط بگیرد؟ البته که طرف تو را گرفت و سر من بی‌کلاه ماند... اما همان خوب شد که تو دل خدا را بردی. باورت می‌شود که باورم نشده رفته‌ای؟ هنوز منتظر عکس تازه‌ات هستم. مدام به خودم فکر می‌کنم. حواسم اصلا به تو نیست؛ یعنی نبود! حواسم نبود به حسرت‌هایت، شرمندگی‌ها و دلتنگی‌هایت... می‌دانی؟ کار خدا سخت نیست. بین دو راهی هم هیچ وقت نمی‌ماند. اما هنوز، امان از دست بنده‌هایش...